Lunalee: ‘Lister luistert naar wat ik te zeggen heb’
Lunalee
Niet lang geleden zag het leven van Lunalee Vianen er somber uit. Nog steeds heeft ze een ‘rugzakje’, maar mede dankzij de begeleiding van Lister heeft ze geleerd vooruit te kijken. Want plannen heeft ze weer genoeg. ‘Ik ben helemaal opgebloeid.’
‘Vijf jaar geleden zat ik alleen maar thuis. Ik wilde niemand spreken, had bijna geen vrienden. Ik was nog niet eens uit de kast gekomen. Ik was iemand die heel erg binnen haar eigen wolk ging gamen, slapen en niks doen. Eerder was ik een tijdje dakloos geweest. Af en toe sliep ik op straat, af en toe kon ik bankcrashen bij vrienden.’
‘Ik had geen diploma en geen baan. Mijn leven ging achteruit. Ik heb ADHD, ik heb borderline, ik heb genderdysforie, ik heb dyslexie en dyscalculie, ik heb een eetstoornis. Ook had ik psychoses. Heel diep in de put zat ik. Het was een heftige tijd en ik heb ook meerdere suïcidepogingen gedaan.’
Hulp bij regeldingen
‘Toen kwam ik via een vriend bij Lister terecht. Lister heeft me vooral geholpen met mijn woning en door me de juiste begeleiding te geven. Ook helpen ze als ik weer eens een lange brief van de gemeente krijg. En als er dingen moeten worden geregeld, zoals een bezoek aan de dokter. Dat is iets waar ik graag wat hulp bij heb. Dat weet ik zeker dat het gewoon goed gaat. Het heeft me echt geholpen om in te zien dat ik misschien wel een rugzakje heb, maar dat ik dat niet per se altijd hoef te laten zien. Ze behandelen me normaal, dus waarom zou ik dan telkens moeten terugkijken?’
‘Eind 2021 ben ik uit de kast gekomen voor mijn vrienden en familie. Dat ik in de kast zat en mezelf niet kon zijn, niet durfde te laten zien wie ik echt was, speelde een grote rol in mijn mentale klachten. Ik heb heel veel botsingen met mijn familie, voornamelijk omdat ik de enige ben die in de LHBTI-community zit, de enige ben met zoveel stoornissen, de enige ben die geen hoge opleiding heeft of een fulltime baan. Dat maakt het al sowieso een stuk moeilijker om te herstellen. Het is een moeilijke en lange weg en daarvoor heb ik Lister absoluut nodig. Lister luistert wat ik te zeggen heb, wat er speelt. Dat helpt heel erg. Ik vertel zeker wel veel aan mijn vrienden, maar tot op zekere hoogte, want sommige dingen zijn voor hen gewoon net te heftig. Dat denk ik tenminste. Ik wil ze ook niet belasten met mijn problemen.’
Opgebloeid
‘Lister heeft me echt geholpen en meegetrokken naar buiten: mensen helpen, initiatieven nemen. Ik ben echt opgebloeid. Mijn eerste begeleider liet ook merken dat het oké was om nagellak en oorbellen te dragen. De band met mijn huidige begeleider is gewoon heel laagdrempelig. Ik kan alles aan haar zeggen, alles vragen. Het is gewoon heel fijn contact.’
‘Ik heb misschien wel wat problemen, maar ik kan wel gewoon functioneren in het leven. Ik kan mijn boodschappen doen en mijn huis schoonhouden. Als ik nu een psychose aan zou voelen komen, dan weet ik wat ik moet doen. Ik ben er sterker uitgekomen. Ik ben heel erg positief ingesteld. Als er iets met me gebeurt, dan denk ik: daar kan ik van leren.’
Op weg naar een opleiding
‘Eigenlijk heb ik nu alles in mijn leven. Ik heb een huis, Ik heb dagbesteding. Ik heb een vriendin die echt goed voor me zorgt. Ik heb begeleiders en genoeg vrienden. Ik hoop dat ik over 5 jaar mijn fulltime baan heb. Misschien heb ik nog wel contact met Lister, maar geen begeleiding meer. En hopelijk volg ik dan een opleiding in psychiatrie, want dat lijkt me superleuk om aan te pakken.’
‘Als ik goed nadenk over wat ik heb bereikt met Lister, dan is het toch wel het opbloeien en mezelf kunnen zijn. Ik was eerst gewoon echt in mijn eigen wereld. En nu is de buitenwereld mijn wereld.’
Tekst: Mark Traa
Beeld: Maartje Kuperus
