‘Ik wil mensen raken met mijn kunst’
Als je het huis van Joe binnenstapt, waan je je in een groot atelier. Het is alleen maar kunst dat de klok slaat. Het is ongelooflijk hoe productief deze jonge kunstenaar is.
Hij heeft grootse plannen. En daar vertelt hij graag over. ‘Ik heb de kunst nodig, ik moet schilderen. Anders word ik onrustig´.
Spelen met taal
Joe wordt door Lister begeleid. Hij sport geregeld met Cliff Pinas en hij heeft zijn eigen expositie in Houten. Joe is als kind naar Nederland verhuisd vanuit Groot-Brittannië, vanwege het werk van zijn vader. Toen Joe 16 was, werd hij plotseling manisch. Hij werd opgenomen op een gesloten afdeling. ‘Ik had zoveel energie en ik dacht echt dat ik Jezus was.’ Op dat moment kwam hij in aanraking met creatieve therapie. Dat bleek voor hem een schot in de roos. Hij ontdekte zijn creativiteit. Niet alleen met kunst, maar ook met taal. ‘Ik begon met onzinrijmen’, vertelt hij. Maar het zette zijn creatieve brein wel aan. Vanaf dat moment is hij niet meer gestopt met het creëren van kunst.
Waanideeën
In zijn manische episodes dronk en blowde Joe veel. Hij had waanideeën, raakte snel geïrriteerd en kon niet meer stoppen met praten. Als hij bij vrienden was, boden ze hem geld om even zijn mond te houden. Hij was letterlijk een spraakwaterval. Het was niet alleen vermoeiend voor hemzelf, maar ook voor zijn omgeving. Joe vertelt dat zijn manieën heel donker voor hem voelen. ‘Als ik depressief ben, ben ik veel liever.’ Uiteindelijk is Joe gestart met medicatie. Hij maakt korte metten met het idee dat medicatie zijn creativiteit aantast. ‘Dat is bij mij absoluut niet het geval. Ik functioneer prima op medicatie.’ En dat is ook wel te zien. Zijn kamer staat en hangt vol met kunst. Zelfs het plafond is niet onbedekt gebleven.
Familie
Voor de familie van Joe is het best moeilijk om het over de psychische kwetsbaarheid van Joe te hebben. ‘Mijn moeder weet niet of het wel goed voor me is om hele dagen tussen alle kunstwerken te zitten. Het zijn natuurlijk wel veel prikkels. Maar ik leef zo. Ik leef al zo sinds mijn zestiende. Ik wil geen scheiding tussen een atelier en mijn woonplek. Ik voel me hier gelukkig.’
De kunst en het doel
‘Het doel van mijn kunst is om het onder de mensen te brengen’, aldus de kunstenaar. ‘Ik wil meer naamsbekendheid. Ik heb nu ook een ruimte in Houten om te werken en mijn doel is om me te blijven ontwikkelen als kunstenaar. Mijn droom is om een atelier in Amsterdam en Londen te hebben en dan op en neer te reizen.’
Ik wil mensen raken met mijn kunst
Kunst bij Lister
De kunst van Joe is ook te zien op het Centraal Bureau aan het Furkaplateau. Joe is er trots op, maar voor hem is het nog lang niet klaar. Amsterdam en Londen blijven hem trekken. Hij wil mensen emotioneren met zijn kunst. Verder maakt hij ook muziek met zijn jongere broer. Het is wel duidelijk dat deze man 100 procent leeft voor kunst en muziek. Ergens is hij zijn psychische kwetsbaarheid dankbaar. ‘Het heeft me veel gebracht. Als ik niet gediagnosticeerd was, was ik misschien niet in aanraking gekomen met creatieve therapie en was ik nooit begonnen met kunst maken.’ Joe wil in ieder geval kunst maken en daarmee zijn geld verdienen. ‘Ik wil mijn naamsbekendheid vergroten, mensen kennis laten maken met mijn kunst en dan kijk ik weer verder.’
Lees nog meer ervaringsverhalen
“Ruimte maken voor hen die de wereld weer in willen en hen een helpende hand bieden“
‘Actief meedoen geeft zelfvertrouwen’
