‘Het is mooi dat onze zorg uitgaat van gelijkwaardigheid’
Annemiek
Annemiek Baudoin is herstelcoach bij gebiedsteam Vijfheerenlanden van Lister. Ze gaat op huisbezoek bij mensen met een ernstige psychiatrische kwetsbaarheid. ‘Lister heeft echt oog voor haar medewerkers.’
‘Voordat ik met de auto aankom bij een cliënt, haal ik diep adem. Ik zeg tegen mezelf: oké, ik ga dit doen. Ik zet mezelf dan in de ‘ik ben jou van dienst’-stand. Dat doe ik vooral bij cliënten bij wie de stapjes vooruit soms moeilijk te vinden zijn. Soms is het wél meteen duidelijk wat er met mensen moet gebeuren: ze willen meer structuur in hun leven en denken aan een opleiding of dagbesteding. Dan heb je echt iets om beet te pakken. Vaker is het minder concreet. Dan heeft iemand het over een baan, maar is daar nog enorm veel voor nodig. Het hoofd boven water houden is echt soms het belangrijkste. Niet terugvallen. Toch gaan we dan samen kijken naar wat er wél kan.’
‘Bij Lister werk ik 24 uur per week als herstelcoach. Ik heb 12 cliënten, onder wie enkele met meerdere diagnoses. Daarnaast ben ik verbonden aan de Lister Academie, waar ik onder andere intervisies verzorg. Ook ben ik gespreksleider moreel beraad. Dat is een manier om met elkaar in gesprek te gaan over morele kwesties. Lange tijd werkte ik in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Tijdens de coronacrisis sprak ik een goede vriendin die bij Lister was gaan werken en daar heel enthousiast over was. Ik ging me erin verdiepen en het zag eruit als een goede club. Ik vond de toon van de website heel goed, vooral de manier waarop herstelondersteunende zorg werd verwoord. Het waren heel prettige mensen die ik bij Lister trof.’
Vastgelopen leven
‘Een herstelcoach is een ervaren begeleider die vaak een extra gespecialiseerde opleiding heeft gevolgd. Mijn specialisme is rouw. Binnen heel Lister kan ik daarvoor worden ingezet. Als herstelcoach kun je werkelijk van betekenis zijn voor een ander. Soms speel je echt een aanwijsbare rol in iemands ontwikkeling. Natuurlijk ervaar je dat niet bij elke cliënt even sterk. Er zijn mensen wier leven zó is vastgelopen dat de stapjes die je met hen kunt maken echt heel klein zijn. Dan moet je echt een enorm lange adem hebben. Soms heb ik een bijdrage geleverd aan die stapjes, door naast iemand te staan en iemand te motiveren. Of door zo goed te luisteren dat iemand zelf hoort wat hij zegt en in beweging durft te komen.’
‘Bij Lister zijn er grote verschillen tussen cliënten, zowel in achtergrond als in problematiek. Dat vind ik echt leuk. Het is natuurlijk wel fijn als je ziet dat er een ontwikkeling is. Zoals bij een cliënt die altijd op de bank sliep. Je zou zeggen: ga gewoon in dat bed liggen, maar op een of andere manier was dat heel moeilijk. We ruimden samen zijn slaapkamer op, verschoonden zijn bed en liepen zijn hele dagpatroon door. Toen bleek hij wél naar bed te kunnen gaan als hij minder laat op de avond zijn blowtje had.’
Wandelen op de dijk
‘Soms gaat het moeizamer. Ik heb 2,5 jaar lang een vrouw begeleid met een ernstige depressie die haar leven na een behandeling moeilijk weer kon oppakken. Al die tijd bleef ik wekelijks bij haar thuis komen en met haar wandelen op de dijk. Wat ik vooral deed was luisteren en naast haar blijven staan. Een depressie is ook moeilijk voor een hulpverlener. Ik heb wel een paar keer tegen haar gezegd: ik sta met lege handen, wat kan ik nog voor je betekenen? Maar dat ik er was en naar haar luisterde, dat was fijn voor haar. Ik geloof ook wel dat dat van grote betekenis kan zijn. Inmiddels is de depressie weg omdat ze een goede behandeling kreeg, en nu is ze zelfs uit begeleiding bij Lister. Ik vond het echt jammer van haar afscheid te moeten nemen. Ik vertelde haar ook dingen over mezelf. Mooi van Lister is dat de herstelondersteunende zorg uitgaat van gelijkwaardigheid. Dat lukte met deze cliënt ook. Dan krijg je een contact van mens tot mens.’
‘Ik vind dat ik best een pittige baan heb. In dit beroep heb je echt een goede organisatie nodig waarbinnen je gezien wordt. En die je ondersteunt met opleidingen, support en intervisie. Ik vind dat Lister dat goed doet. Er is echt oog voor de medewerkers, in alle lagen van de organisatie. En voor de cliënten. Daar zou in de samenleving ook meer oog voor moeten zijn. Ieder mens kan uit balans raken door een psychiatrische kwetsbaarheid.’
Tekst: Mark Traa
Beeld: Daniëlle Moelker
