Ga naar de inhoud

Haci: ‘Ik sta nu sterker in mijn schoenen’

haci en aileen

Haci

Haci heeft veel last van nare stemmen in zijn hoofd. Maar de laatste tijd gaat het beter. Met zijn Lister-begeleider Aileen Uittenboogaard ging hij zelfs winkelen. En hij kocht voor zichzelf een bank. ‘Als ik met haar ben, hoor ik de stemmen niet.’

‘Lange tijd zat ik als een soort plant in huis. De hele dag was ik in de ban van de nare stemmen die ik hoorde in mijn hoofd. Ik was altijd depressief en bang en sloot me af voor de buitenwereld. Ik kon er niet genoeg zijn voor mijn kinderen. Na mijn scheiding woonde ik bij mijn moeder, maar dat waren 5 jaren vol haat en nijd. Ik kreeg echt overal de schuld van. Ik kwam bij Lister terecht, eerst in een woning die ik deelde met anderen. Maar dat ging niet zo lekker. Daarna kreeg ik een woning aangeboden waar ik zelfstandig kon wonen. Die heb ik meteen aangenomen.’

Meer energie en zelfrespect

‘In 2023 werd Aileen mijn begeleider bij Lister. We praten veel. Ze geeft me ook veel complimenten. Aileen raakt bij mij de juiste snaar. Als ik met haar ben, hoor ik de stemmen niet. Aileen kan sleutelen aan mij, ze probeert me te sturen. Ik accepteer dat gewoon omdat ik haar vertrouw. Ze geeft me ook meer zelfvertrouwen. Ik heb nu ook meer energie en zelfrespect. Aileen heeft me geleerd dat ieder mens dingen in zich heeft waar je gebruik van moet maken. Een beetje gezellig met vrienden onder elkaar babbelen is beter dan met stemmen thuis zitten.’

Haci en Aileen op dé bank.

‘Ik ben relaxter geworden en geef minder aandacht aan de stemmen. Die zijn niet de werkelijkheid, heb ik geleerd. Ook heb ik geleerd meer te vertrouwen op mezelf. Ik sta echt sterker in mijn schoenen, ik kan beter voor mezelf opkomen, heb minder angstgevoelens. Ook kan ik weer dromen over leuke dingen. Vroeger was het uitstellen, uitstellen, uitstellen. Ik heb nu in mijn hoofd gezet dat ik positief moet staan tegenover de dingen die Aileen zegt. Niet alles meteen afwijzen.’

Bang om te winkelen

‘Ik ben met Aileen gaan winkelen. In mijn eentje deed ik dat nooit. Ik gunde het mezelf niet. Omdat ik bang was, want door te winkelen zou de deur opengaan van de wereld die ik juist dicht had gedaan. De deur van het leven, waar ik bang voor was. We hebben eerst samen rondgekeken. Later kocht ik bluetooth-boxen bij de Action, dat vond ik leuk. En bij de Zeeman en de Wibra hebben ze ook best leuke dingen, toch? Later heb ik in mijn eentje een bank gekocht in een kringloopwinkel. Daar ben ik trots op, en Aileen ook.’

‘Ik wil graag weer met mijn kinderen omgaan. Dat heb ik nooit normaal gekund. Ik hoorde gewoon de hele dag die gemene stemmen. Ik was wel aanspreekbaar voor ze, maar het vergde veel van me. Nu kan ik meer positieve dingen tevoorschijn halen. Ik wil niet meer die verwarde man zijn, ik wil het een beetje rustig hebben in mijn hoofd.’

Tekst: Mark Traa

Beeld: Daniëlle Moelker

Lees meer verhalen