Afzien en inzien
16 november 2023
‘Ik ga hardlopen deze keer’, zei Victor vastberaden op de eerste teambijeenkomst voor de Socialrun die ik had georganiseerd. Ik ken Victor van de Socialrun 2022, waar ik hem het hele weekend onvermoeibaar op zijn fiets zag zitten. Bij de finish gaf hij aan volgend jaar graag weer mee te willen doen. En dan dus als hardloper. ‘Heb je daarvoor getraind?’, vroeg ik aan Victor. ‘Dat komt wel goed’, antwoordde hij bedaard. Achteraf bleek dat hij nog nooit had hardgelopen toen hij besloot om deze uitdaging aan te gaan. We delen graag zijn verhaal, juist omdat het afzien hem zoiets moois heeft gebracht.
Tekst: Thea van Wijk
Victor de Vroomen over zijn deelname aan de Socialrun 2023
Victor de Vroomen woont bij De Schipper in Utrecht Zuidwest, een gemengde woonvorm locatie. Hij is sportief en graag in beweging. ‘Ik sport zoveel mogelijk en ga het liefst fietsen of lopen als ik ergens naartoe wil’, zegt Victor. Op de vraag waarom hij dit jaar als hardloper aan de Socialrun mee wilde doen in plaats van als fietser, geeft hij een verrassend antwoord: ‘Ik was nieuwsgierig of ik dat aan zou kunnen en wilde dat graag ervaren. Uiteindelijk heb ik in een weekend meer dan 60 km gelopen.’ Hij ging niet over één nacht ijs. ‘Ik heb me heel goed verdiept in de voorbereiding. Ik heb goed ingelopen schoenen gebruikt, gelezen hoe je blaren kunt voorkomen en uiteraard een aantal maanden getraind. Ook heb ik goed geslapen en geen alcohol gedronken in de weken voorafgaand aan de Socialrun.’
‘Gewoon kijken hoe het loopt en vooral niet overal over nadenken’
‘Toen ik aan de start stond, vond ik het heel spannend’, vertelt Victor. ‘Ik maakte me zorgen of mijn conditie wel goed genoeg was en ik wilde niets fout doen om niet uitgeschakeld te raken. En ik moest ook wennen aan mijn team, omdat je zo op elkaar bent aangewezen.’ Uiteindelijk ging dat vanzelf en heeft hij het dankzij zijn team ook mentaal gered. ‘Op een gegeven moment wil je gewoon stoppen, omdat alles pijn doet. Maar ik vond dat ik niet kon uitvallen, omdat ik mijn team niet wilde teleurstellen.’ De oplossing was: vooral niet nadenken. Niet twijfelen en gelijk de bus uitspringen en gaan lopen als je aan de beurt bent. Door de pijn heen. ‘Ik ben zelfs nog voor andere teamleden ingevallen door extra kilometers te lopen’, zegt Victor met gepaste trots.
Trots en teamgevoel
Terugkijkend op het hele evenement overheersen de trots en het teamgevoel. ‘De finish was echt een feest’, vervolgt Victor. ‘Ik had maar 6 uur geslapen tijdens het hele weekend, maar dat vergeet je gewoon op zo’n moment.’ Op de vraag wat de Socialrun hem heeft gebracht, komt een overtuigend antwoord. ‘Het heeft me vooral mentaal iets opgeleverd. De ervaring dat je niet moet opgeven. Gewoon kijken hoe het loopt en vooral niet overal over nadenken. Ik pas dat nu toe op de dingen die ik graag wil volhouden. Zoals boodschappen doen of werk. Een stemmetje in mijn hoofd zegt dat ik thuis wil blijven. Maar dan ga ik toch. Ik heb geleerd dat ik juist iets moet ondernemen. En dat het helemaal uit mezelf moet komen. Ook merk ik dat ik meer rust krijg in mijn hoofd.’
En volgend jaar? Dan doet Victor graag weer mee, maar alleen als er een andere route wordt gelopen. ‘Je wilt toch ook weer eens wat nieuws zien, toch? Ik ga dan waarschijnlijk weer hardlopen. Want ik vind het fijner om mijn eigen tempo te bepalen.’ Hoe hard je loopt, maakt helemaal niet uit, want meedoen is winnen. Onder dat motto is er door alle teams samen bijna 180.000 euro opgehaald. Het geld besteedt Stichting Socialrun aan projecten die de inclusie bevorderen van mensen met een psychische kwetsbaarheid.
Het laatste nieuws
‘Meedoen met activiteiten kan een overwinning zijn op jezelf’
2023 was een mooi jaar voor Lister
