‘Ik ging kiezen voor wat wel goed was’
Michelle werkt als Peersupportmedewerker bij Lister Houten Castellum. Ze vertelt over haar ervaringen en hoe ze die inzet in haar werk.
Heel lang heeft ze gezwegen. Alles zat van binnen muurvast. Tot ze de Kilimanjaro wilde beklimmen voor War Child. Toen brak er iets open. Michelle vertelt: ‘Ik wilde geld ophalen in de samenleving voor kinderen in oorlogssituaties. Ik moest hiervoor wel mijn persoonlijke motivatie vertellen. Zo leerde ik langzaam maar zeker woorden geven aan mijn ervaringen.’
Michelle heeft van kinds af aan te maken met depressie en trauma. Ze is stelselmatig mishandeld. In alle beslotenheid van het gezin. Ze leerde zich afschermen. Haar wereld speelde zich af van binnen. Het was er donker, zwart. Licht, vrolijkheid, het zei haar niks en ze wilde er ook niks mee. Michelle heeft op een tweesprong gestaan: ‘ga ik verder of niet?’ Michelle: ‘Ik koos voor het leven. En toen ik eenmaal over die drempel heen was, wilde ik ook niet meer al die negatieve energieën. Het paste niet meer. Ik ging kiezen voor wat wel goed was.’
Louterend
Michelle wilde een positief doel en stortte zich met hart en ziel op het beklimmen van de Kilimanjaro voor War Child. Het werkte louterend. ‘Ik liep standaard achterop. Heel frustrerend, maar ook heel leerzaam. Ik had een gids die veel in mijn herstel betekende. Een Afrikaan, ‘big papa’ noemde ik hem. Hij maande me rustig aan te doen, ‘polle polle’, stapje voor stapje. Ik leerde met geduld door te zetten. En als ik ’s avonds in de groep aankwam, stonden ze te applaudisseren. Ik word er nog warm van.’
Haar openheid over mishandeld zijn en wat dat met je doet, bracht iets op gang bij anderen. ‘Ik kreeg veel reacties van mensen die zelf ook te maken hadden met mishandeling. Dat raakte mij, die herkenning. Maar wat ik bovenal van de mensen terugkreeg, was dat mijn houding en openheid hun inspireerde om dat ook te zijn.’
Ik ging kiezen voor wat wel goed was
Passie
Michelle ontdekte haar passie. Openheid creëren over psychische kwetsbaarheid, meehelpen aan het tegengaan van stigma, inspiratie bieden en boven alles mensen met elkaar in contact brengen. Enik heeft haar een stevige basis geboden om zichzelf hierin te kunnen ontwikkelen. ‘Ik deed er de cursus ‘Werken met eigen ervaring’, volgde de WRAP en ik kreeg de kans een training WRAP-facilitator te volgen. Ik greep alles wat mij verder hielp met beide handen aan.’
Kwetsbaarheid
En nu, na een tijdje vrijwillig bij Lister Houten Castellum en Lister Houten Spoorhaag te hebben gewerkt, is ze hier sinds november 2016 in dienst als peermedewerker. Ze geeft de WRAP, heeft individuele peercontacten, deelt in de teams haar kennis en ervaring over peersupport en ze is kartrekker van het inspiratiehuis. Het levert haar veel voldoening op, maar het kost ook wat. ‘Je zet iedere keer een stukje persoonlijke kwetsbaarheid in’, legt Michelle uit, ‘en dat kan me soms onzeker of gespannen maken.’ Gelukkig weerklinkt nog regelmatig de bemoediging van de gids op de Kilimanjaro in haar gedachten ‘polle polle’.