Terug naar alle ervaringsverhalen

‘Ik probeer op mijn eigen manier dichtbij de cliënt te staan.’

Karin werkt als Woonondersteuner bij Lister de Boerderij. Hoe is het om op zo´n locatie te werken? We vragen het haar.

Om maar met de deur in huis te vallen: ben je weleens bang geweest tijdens je werk?

Karin denkt kort na: ‘Ik ben niet zo snel bang. Maar het komt wel voor dat ik schrik. Dan probeer ik mijn hoofd rustig te houden. Ik zorg dat mijn collega, de cliënt en ik veilig zijn. We hebben protocollen. Maar om eerlijk te zijn, ben ik veel banger voor de vervuiling van de aarde.’

Zijn er dingen die je lastig vindt in dit werk?

‘De opvattingen die mensen hebben over deze locatie, of dit werk. Dit wordt uiteindelijk van belastinggeld betaald. Er wordt soms gekeken naar deze doelgroep alsof ze hier naar hartelust kunnen gebruiken. Maar dat is te kort door de bocht. Dat onbegrip, daar kan ik heel slecht tegen. De cliënten die hier wonen zitten hier niet voor niets. Maar het is hier absoluut geen zooitje ongeregeld. We brengen hier met elkaar zoveel mogelijk structuur aan en normaliseren dagelijkse dingen. Drie maaltijden per dag, elkaar gedag zeggen, dat soort zaken. En als er dan iemand een keer de tafel afruimt, voelt dat als een overwinning.’

Never a dull moment, hè?

Hoe ervaren de cliënten dat zelf?

‘Ik zeg niet “Wat ontzettend goed!”, want dan geef ik impliciet aan dat er een verschil is tussen de cliënt en mij. Wat hen is overkomen, had mij ook kunnen overkomen. Daarom reageer ik op hen net zoals ik op ieder ander had gereageerd.’

Er wordt op de deur geklopt. Een cliënt komt binnen. Hij wil graag vloeitjes kopen. En hij is boos, want hij is weggestuurd bij Albert Heijn, terwijl hij niets verkeerd heeft gedaan. Karin denkt met hem mee en laat hem even foeteren. Met vier sjekkies en minder stemvolume verlaat hij het kantoor. De deur zit nog niet dicht of er klopt iemand anders aan. Hij wil zijn was hebben. Dan komt er nog iemand. Of Karin een pleister heeft. 

Never a dull moment, hè?’, vraag ik.

‘En dat is juist zo leuk’, antwoordt ze.

Op welke manier kom jij dichterbij de cliënt?

‘Vooral door mezelf te zijn. En door mijn ervaring. Ik weet hoe het is om opgenomen te zijn. Ik ken de verleidingen van het leven. In deze functie en in deze organisatie mag ik op mijn ervaring inzetten. Niemand hier heeft het verpest. Het is niet het einde. Er is geen dag te laat om het anders te doen.’

Is er iets dat je ons wilt meegeven?

‘Elke dag is anders, ‘a fresh start’. Geniet van de kleine succesjes. Kijk niet naar wat je niet hebt, maar naar wat je wel hebt. Dat maakt het leven veel mooier.’

Lees nog meer ervaringsverhalen

‘Bij alles hebben we een positieve insteek’

Evelien Roos is trajectbegeleider bij Lister. Ze begeleidt cliënten naar (en bij) activiteiten, dagbesteding of (vrijwilligers)werk.

‘Er is altijd iets leuk aan een cliënt’ 

Leonieke Franssen is ergotherapeut bij Lister. Het is haar missie om cliënten die moeite hebben met bepaalde handelingen, zoals opruimen,…

Wonen in BUUR: ‘Je voelt echt dat je hier samen leeft’

Lunalee woont in BUUR, een nieuw gemengd-wonenproject waar ook Lister-cliënten wonen. Hoe bevalt het haar?

Deel via: